In de serie 'Geleefd geloof' over moderne heiligen, staat a.s. zondag Florence Nightingale centraal. Veel mensen denken bij haar naam aan een verpleegster. Dat was ze ook, maar tegelijk veel meer. Ze had grote invloed op de verbetering van de ziekenzorg in haar tijd, had oog voor maatschappelijke factoren wat betreft ziekte en gezondheid, verdiepte zich in statistiek en wist zich ook op theologisch terrein te weren.
Ik krijg steeds meer respect voor de wijsheid achter de kerkelijke kalender. Op het meeste duistere moment van het jaar gedenken wij de komst van het licht: de geboorte van Jezus. De opstanding van Jezus vieren we in het voorjaar als ook de natuur weer tot leven komt. Dan volgt Pinksteren, het feest van de Geest. Het leidt de zomer in. De seizoenen ondersteunen de boodschap van het evangelie.
Armoede en discriminatie – ze zijn synoniem voor het Zuiden van Amerika. Zelden zag ik ze zo treffend literair in beeld gebracht als in de roman van Jesmyn Ward. Bijzonder, want zeg nu zelf: wordt een roman met deze ingrediënten niet al snel clichématig? Bij Ward niet.