Het is adventtijd. 'Komst' betekent het. We verwachten de komst van Christus. In onze kerk doen we dat door terug te bladeren in het familiealbum van Jezus. Daar staan maar vijf vrouwen in. Vrouwen met afwijkende levensverhalen die we misschien niet in ons familiealbum zouden willen tegenkomen. Maar bij Jezus gelden andere normen.
De evangelische variant van het geloof vormt de grootste tak aan de boom van het christendom. Dat merken wij in Nederland maar mondjesmaat, maar in Zuid-Amerika, Afrika en Azië is het de meest groeiende beweging. Wat mij steeds meer gaat opvallen: juist deze tak biedt (ultra-)rechtse politici veel ondersteuning.
De Amerikaanse dichter Christian Wiman schreef een aantal jaren geleden een aangrijpend boek: ‘My Bright Abyss’. Het werd in het Nederlands uitgegeven onder de titel ‘Mijn heldere afgrond’. Het ging over zijn ziekte en bekering. Nu heeft hij opnieuw een boek geschreven. Het geloof vormt opnieuw een thema. Maar de nadruk ligt dit keer – meer nog dan in zijn vorige boek - op de poëzie.