Bloodline (2015)

De Rayburn's vormen een gerespecteerde familie. Vader en moeder drijven een hotel op een van de eilandjes in Zuid-Florida. Alles lijkt voor de wind te gaan. Hun volwassen kinderen lijken hun plekje in het leven gevonden te hebben. Tot op een dag een zoon die allang uit beeld was, thuiskomt. Dan begint een verhaal dat ik meer en meer ging zien als een bizarre versie van het verhaal van de verloren zoon.

Een bizarre versie, want deze zoon wordt niet bepaald verwelkomd door de vader van de familie. En het verhaal eindigt ook niet met een eind goed, al goed. Integendeel, Danny (zoals de verloren zoon hier heet) zorgt voor veel onrust in de familie.

Het is moeilijk om iets van het verhaal te vertellen zonder een spoiler weg te geven. Maar per aflevering stijgt beetje bij beetje de spanning. Totdat zaken regelrecht uit de hand gaan lopen. Deze verloren zoon heeft zijn slechte leven niet achter zich gelaten. Ongewild worden zijn broers en zus meegezogen in een proces dat voert van kwaad tot erger.

Er zijn tot nu toe twee seizoenen gemaakt. Bij de tweede aflevering dreigde ik even af te haken. Werd ik niet aan het lijntje gehouden, vroeg ik me even af. Maar al snel raakte ik weer in de ban van de verdere verwikkelingen en was de tweede serie voor mijn gevoel ook weer zo voorbij.

Per aflevering raak je meer vertrouwd met de leden van de familie Rayburn. Maar ook met hun zwarte kanten. Want dat is het onheilspellende van de hele serie: mensen die aanvankelijk goed lijken, blijken meegesleept te kunnen worden in een spel dat het slechtste en het stomste in hen naar boven haalt.

Voor 2017 staat het derde seizoen op de rol. Ik kijk er al naar uit! Je moet er wel Netflix voor hebben, want het is een eigen productie van de streamingsmaatschappij. Maar met al die kwaliteitsseries is een abonnement de moeite waard.