Het zal u niet ontgaan zijn: na Maarten van Rosem, Youp van 't Hek en Linda de Mol heeft nu ook Jezus zijn glossy. Het is een vrolijk en speels blad geworden met ruimte voor lichtvoetigheid en diepgang. Daarom in deze rubriek bij uitzondering aandacht voor een tijdschrift.
Willem Jan Otten is in mijn ogen Nederlands meest interessante en veelzijdige schrijver. Hij schrijft toneel, romans, poëzie en essays. En hij beheerst de genres allemaal. Kort geleden zag een nieuwe essaybundel het levenslicht. ‘Verhalende essays’ noemde Otten ze.
Het boek verscheen in 2012, maar nu pas las ik het – ook omdat er een goedkope editie op de markt gebracht werd (voor wie zoals ik al teveel aan boeken uitgeeft: wachten loont soms!). Er zijn al heel wat lovende recensies over geschreven, maar ik doe nog een duit in die zak: Oek de Jong schreef een prachtig boek.
Ida Gerhardt (1905 – 1997) geldt als een van Nederlands grootste dichteressen van de 20ste eeuw. Maar ze was bepaald niet de sympathiekste, en dat is een eufemisme. Ze kon lichtgeraakt zijn, afgunstig en ronduit arrogant. Deze schaduwzijden worden in de biografie die dit jaar verscheen niet verdonkeremaand.
Harry Kuitert is al jaren de luis in de pels van de kerk. Dat maakt hem bij velen geliefd, bij anderen juist niet. Dat hij er in de loop der jaren niet milder op is geworden, toont zijn nieuwste boek. Kuitert is inmiddels 90 jaar (!), maar hij is een onverminderd scherp waarnemer waar het de negatieve kanten van de kerk betreft.
In veel Pinksterkerken en evangelische gemeenten is het inmiddels een bekend woord: bevrijdingspastoraat. Maar ook in de mainstream-kerken groeit kennelijk de belangstelling voor deze vorm van pastorale hulpverlening. Dat is althans de conclusie die ik trek uit het verschijnen namens de Protestantse Kerk in Nederland van een handreiking met betrekking tot het bieden van bevrijdingspastoraat.
Uitgeverij L.J. Veen bracht onlangs een aantal literaire klassiekers op de markt die in vertaling al lange tijd niet meer te krijgen waren. Daaronder het imposante werk van de Amerikaanse schrijver John Steinbeck over de trek in de jaren dertig van arme landarbeiders vanuit Oklahoma naar het welvarende Californië.
Joost Zwagerman is behalve een groot liefhebber ook een groot kenner van de Amerikaanse cultuur. Het wekt dan ook geen verbazing dat, toen Zwagerman vijftig werd en zijn uitgeverij hem ter gelegenheid daarvan de aanbieding deed een keuze uit zijn werk te mogen bundelen, de schrijver koos voor een selectie essays en artikelen die alle gaan over Amerika. ‘Omzwervingen in de Amerikaanse cultuur’ kregen ze als ondertitel mee.
We worden alom voor gewaarschuwd voor het verlies van privacy. Grote boosdoener is het internet. Het wereldwijde web zou zich steeds nauwer om ons heen sluiten. Er zijn steeds meer persoonlijke gegevens te vinden. En het internet is een onuitwisbaar collectief geheugen: eens geschreven blijft geschreven, en eenmaal geuploade foto’s of filmpjes zijn niet meer te verwijderen.
'Dat de smaak van de zuster het geluidsbehang op de meeste verpleegafdelingen bepaalt, volgt onmiddellijk uit de omstandigheid dat je daar nooit maar dan ook nooit kerkmuziek hoort – een muzieksoort die voor vele bewoners een dierbare, zeg maar gerust koesterende herinnering betekent.’
De serie van Bob Dylan's bootlegs die platenmaatschappij Columbia al jaren uitbrengt, kent inmiddels een hoge status. Aan die serie is nu een bijzonder album toegevoegd: opnames van de sessies van ‘Time Out Of Mind’, uitgerekend het album dat het Dylan-vuur weer in mij deed ontbranden.
Jeb Loy Nichols heeft een aantal jaren geleden Amerika verruild voor Engeland. Aanvankelijk koos hij Londen als woonplaats, maar na een aantal jaren zocht hij rust op het platteland van Wales. Daar leeft hij nu zeer eenvoudig. Zijn nieuwste album is er de weerslag van.
Nooit geweten dat Cohen’s succesnummer ‘Halleluja’ in de vertolking door andere artiesten bekend is geworden. Maar ik had het kunnen weten: ik leerde het nummer zelf via de cd ‘Grace’ van de betreurde Jeff Buckley kennen. Daarvóór had John Cale het al gezongen. Nog een wonder dat deze laatste het nummer ontdekte, want de platenbaas van Cohen had het afgekeurd.
Trygve Seim is een wereldberoemd saxofonist, artiest bij de gerenommeerde platenmaatschappij ECM en… bepaald niet afkerig van religieuze muziek. Met pianist Andreas Utnem maakte hij al eens ‘Purcor’ (2010), een album met liturgische muziek. En nu maakten de twee een album met Kerstliederen.
De sirenen waren in de Griekse mythologie vrouwen die met hun zangstem hun toehoorders verleidden. ‘A Closer Distance’, het album van Chantal Acda en Bruno Bavota, dringt de vergelijking met deze sirenen niet alleen op door de gelijknamige tweede track ‘Sirens’, maar ook door de etherische zang van Acda, ondersteund door het subtiele pianospel van Bavota. Wat een mooi album!