Soms word je op het spoor gebracht van boeken die al langer geleden verschenen, maar waarvan het belang je ontging. Zo las ik in ‘Americana’ van Joost Zwagerman over Douglas Coupland. Zwagerman prees met name diens boek ‘Life After God’ (1994), en nieuwsgierig geworden bestelde ik het meteen. Ik werd niet teleurgesteld.
Het is een wonderlijke combinatie: de Zeeuwse singer-songwriter Tonnie Dieleman (artiestennaam: Broeder Dieleman) en Colin H. van Eeckhout, frontman van de Belgische post-metal band Amenra. Toch bundelden zij de krachten met als resultaat: het van religie doordrenkte album ‘Sober Maal’.
De film ‘Monsieur Aznavour’ is natuurlijk een biopic. Dergelijke films hebben een groot voordeel: als ze niet al te ver bezijden de waarheid zijn, besparen ze je het urenlang lezen van een biografie. Het nadeel: als zo’n film een lang leven in beeld wil brengen, dreigt het gevaar van een staccato van ‘en toen-en toen-en toen’. Dat is ook de Achilleshiel van deze film. En toch is hij de moeite waard.
Kyshona Armstrong (artiestennaam Kyshona) is een veelzijdige vrouw. Op haar website noemt ze zich artiest, songwriter, activist, muziektherapeut en verbinder. Ze maakt het allemaal waar op haar vierde album. De rode draad op de cd wordt gevormd haar familie. Ze heeft veel aan hen te danken, vooral aan haar grootvader die een prominente rol krijgt op Legacy.
Er werd lang naar de nieuwe plaat van Nick Cave uitgekeken. De koning van de gothic rock zou met zijn groep The Bad Seeds een album uitbrengen waarop geloof en vreugde centraal zouden staan. Opmerkelijk, vooral omdat vorige albums in het teken stonden van het verlies van twee zonen.
Een saxofoon en een accordeon – het is een ongewone combinatie, maar de Noorse musici Seim en Haltli hebben het al eerder bewezen: het levert mooie muziek op. Neem plaats op een gemakkelijke stoel, een glaasje wijn erbij, doe je ogen dicht en geniet van een bijzondere luisterervaring.