Toen Johnny Cash door zijn platenmaatschappijen Columbia en Mercury aan de dijk was gezet, zat zijn carrière min of meer aan de grond. Toch bleef hij demo’s maken. Die zijn nu door zijn zoon John Carter Cash onder het stof vandaan gehaald. Met andere musici speelde hij die demo’s in.
Wat een explosie van muzikale creativiteit! De nieuwste Vampire Weekend zou zomaar nummer 1 op mijn jaarlijstje kunnen worden. Ik weet het: het is nog maar halverwege het jaar. En de nieuwste Nick Cave moet nog komen. Maar het mag duidelijk zijn: ik ben onder de indruk.
De Amerikaanse zanger, gitarist en producer T Bone Burnett maakte ruim twintig jaar geen soloalbum. Recent bracht hij nog wel in een samenwerkingsverband twee eigenaardige, moeilijk toegankelijke platen uit. Maar gelukkig is daar nu weer een ‘normaal’ album. Hoewel dit album misschien nu juist weer een tikkeltje ‘abnormaler’ had gekund.
Toen singer-songwriter Aoife O’Donovan in 2019 gevraagd werd een bijdrage te leveren aan de 100-jarige viering van vrouwelijk kiesrecht, koos zij ervoor om muzikaal de spotlight te zetten op suffragette Carrie Chapman Cat. Het leverde een prachtig album op.
Spelen met een hees of fluisterend geluid, dat is het handelsmerk van de Noorse trompettist Arve Henriksen. Je komt het wel meer tegen bij jazz-musici uit Scandinavië. Ook op het nieuwste album van Henriksen hoor je dit kenmerkend geluid. Bijzonder is dat hij het album maakte met de Nederlandse pianist Harmen Fraanje.
De Amerikaanse singer-songwriter Damien Jurado kennen we van lo-fi-opnamen: opnamen die met opzet van lager kwaliteit zijn, gruiziger, minder gepolijst. Maar meestal waren zijn liedjes herkenbare folk-songs. Maar op zijn nieuwste album stapt hij buiten die comfortzone. Al zijn de opnamen nu wel heel erg gruizig!
De folkmuziek blijft een onuitputtelijke bron. Als iemand dat weet is het Rufus Wainwright wel. Hij werd geboren in misschien wel de meest muzikale familie van Noord-Amerika. Zijn vader, moeder, zus en tante hebben allemaal verdienstelijke sporen getrokken in de muziek. Hoewel Rufus zelf muzikaal eigen wegen koos, kreeg hij de liefde voor folkmuziek van huis uit mee. Hij weet dus dat er wat te halen valt.
Singer-songwriter Iris DeMent overvoert de markt bepaald niet met albums. Haar laatste studiowerk dateert alweer van acht jaar geleden. Maar ze noemt zich dan ook niet een songWRITER maar songWAITER. Het is vaak wachten. Maar haar laatste album maakte het wachten de moeite waard.
Het eerste concert dat ik van Bob Dylan meemaakte was in 1978 in De Kuip. Toen al ‘vermaakte’ hij zijn songs, zodat je als concertbezoeker even nodig had om ze te herkennen. Dat is ook nu nog het geval. De laatste jaren zelfs zozeer dat ik een keer zijn allerbekendste (‘Blowing in the Wind’) pas halverwege kon plaatsen. Maar dat heeft ook te maken met zijn steeds gruiziger geworden stem.
Wat staat er in de kern van de meeste dorpen en steden? Een kerk en een kroeg natuurlijk. Wel, dat is precies wat Ad Vanderveen met de titel van zijn nieuwe album bedoelt. En hij nam er dat album ook op. In de kerk én in de kroeg.
Kanafani’s meest bekende boek verscheen al in 1963, maar het is (helaas) nog steeds verrassend actueel. Niet alleen omdat de hoofdpersonen Palestijnen zijn, maar ook omdat het verhaal een op een nog steeds het verhaal is van illegale immigranten uit tal van landen.
Twee ex-geliefden die elkaar bij toeval weer tegenkomen: het is een veelgebruikt thema in boeken en films. Ook in deze film draait het hier om. Hij, Mattieu, een bekend acteur; zij, Alice, een vrouw die zich teruggetrokken heeft in een dorpje aan de kust van Bretagne. De titel ('Naseizoen)' slaat op de periode in hun leven en het jaargetijde waarin de ontmoeting plaatsvindt, vijftien jaar nadat ze uit elkaar gingen.
Toen zijn moeder in 1996 zeventig werd, ging schrijver Bart Moeyaart met haar drie dagen naar Parijs. De herinneringen aan die reis vormen de ruggengraat van het boek waaromheen Moeyaart min of meer een autobiografie schrijft. In die autobiografie speelt een ander belangrijk thema: zijn coming out als homo tegen de achtergrond van het gezin waar hij uit komt.
Als een kunstenaar spreekt over het geloof, spits ik mijn oren. Als een kunstenaar pósitief spreekt over geloof, spits ik mijn oren nog meer. Maar als een kunstenaar zelf een theologie schrijft, heeft hij in mij een meer dan geïnteresseerde lezer. Zo begon ik aan het boek van de New Yorkse kunstenaar Makoto Fujimura: gretig.
De meeste mensen kennen Joseph Roth van romans en verhalen. Dat hij ook journalist was, is minder bekend. Het was in zijn jonge jaren toen de wereld nog nagistte van de Eerste Wereldoorlog. Met name de kaart van Midden-Europa veranderde per jaar.