Cat Power was oorspronkelijk de naam van de band waarmee Chan Marschall optrad. Nu gebruikt zij de naam voor zichzelf. Met haar laatste album ‘Wanderer’ leverde zij weer een bijzonder fraai werkstuk af.
Paul Simon heeft afscheid genomen. Op 22 september besloot hij zijn ‘Farewell Tour’ in de wijk van New York waar hij opgroeide. Het werd een emotioneel einde van een indrukwekkende carrière. Maar Simon gaf zijn fans met het album ‘In the Blue Light’ nog een afscheidscadeautje.
Het is een manco, ik weet het, maar ik had nog nooit gehoord van Chantal Acda. Deze in Helmond geboren en dus van oorsprong Nederlandse singer-songwriter woont momenteel in België. Had zij niet samengewerkt met Bill Frisell, had ik vandaag misschien haar naam nog niet gekend. Maar omdat ik Frisell volg, kwam ik hun beider samenwerking op het spoor.
John Prine gaat alweer een aantal jaren mee. Maar dat de jaren hem niet onberoerd hebben gelaten, is te merken. Zijn gelaat is wat verwrongen en zijn stem klinkt onzeker. In 1998 werd hij geopereerd aan keelkanker en in 2003 overwon hij longkanker. Hij dacht op een zeker moment nooit meer te kunnen zingen. Maar hij is er nog, en hoe!
Twee jaar geleden verscheen een bundel met onbekende gedichten van Johnny Cash. Nu zijn ze op muziek gezet door een keur van artiesten. Ik had bedenkingen bij de uitgave van de gedichten, maar hierover ben ik enthousiast. Wat een prachtige nummers. En wat een diversiteit!
Ry Cooder is de vleesgeworden roots-muziek. In zijn lange carrière heeft hij menig vergeten pareltje uit de Amerikaanse muziekgeschiedenis opgedolven. Maar hij groef niet alleen in Amerikaanse grond naar muzikale wortels. Hij werkte samen met Cubaanse (Buena Vista Social Club), Afrikaanse (Ali Farka Toure) en Mexicaanse artiesten (zijn album ‘Chávez Ravine’). Op zijn nieuwste album brengt hij vooral religieuze muziek.
‘The Secret Sisters’ worden ook wel ‘The Everly Sisters’ genoemd, omdat hun stemgeluid zoveel lijkt op die van de bekende broertjes. Vernieuwend zijn ze dan ook niet, de zusjes Laura and Lydia Rogers. Maar toch ben ik erg enthousiast – ook over hun nieuwste album.
Calexico – what’s in a name? Je herkent er meteen een samentrekking van Californië en Mexico in. De naam dekt de lading van deze tweemansband, want de musici mengen al jaren met creativiteit en speelplezier verschillende muziekstijlen die ontstonden rond de zuidelijke grens van Amerika.
Eerlijk gezegd ben ik een beetje laat met deze luisterervaring. Bij verschijnen van een nieuw Dylanalbum ben ik er meestal als de kippen bij. Alle albums staan ook in mijn kast – ook de officieel uitgebrachte ‘bootlegs’. Maar ik werd de serie bootlegs een beetje zat. Daarom dacht ik deze keer over te slaan. Positieve recensies elders haalden me toch over de streep. Goddank.
Joe Henry is niet alleen een verdienstelijk producer, maar ook een singer-songwriter die keer op keer weet te verrassen. Al moet je daarvoor zijn albums beluisteren en herbeluisteren, want zijn oeuvre geeft zich niet gemakkelijk gewonnen.
Geert Mak, inwoner van het Friese dorpje Jorwerd, hoort tot het clubje mensen dat één keer in de zoveel tijd de kerkklok luidt. In de coronatijden werd er, net als door veel ander kerken, op woensdagavond om 19.00 uur de klok geluid als teken van hoop en troost. Mak nam die taak waar. Maar voor hem was het geen klok van hoop, maar van alarm. Je zou zijn boek ook zo’n alarmbel kunnen noemen.
Tussen 2008 en 2011 schreef de Noorse auteur Karl Ove Knausgård in een razend tempo een roman in zes kloeke delen. Het werd een hype. Maar aangezien ik niet van hypes houd, liet ik de boeken destijds links liggen. Tot ik een paar maanden geleden in een kringloopwinkel voor twee euro een nieuw exemplaar van het eerste deel kocht. Na lezing was ik verkocht. Ik schafte meteen (via Boekwinkeltjes.nl – ook zo’n aanrader) de andere delen aan. Daarom – net als vorige maand – nu eens niet een bespreking van een nieuw boek, maar van een werk dat zich bewezen heeft.
Pat Henschel en Terry Donahue, twee vrouwen die al decennialang samenwonen, deden zich altijd voor als vriendinnen of kamergenoten. In werkelijkheid werden ze al in 1947 verliefd op elkaar. Ze moesten hun liefdesrelatie al die tijd geheim houden. Maar op hoge leeftijd kwamen ze uit de kast. De indrukwekkende Netflix-documentaire toont hun leven en hun weg naar de vrijheid.
Deze rubriek gaat meestal over mijn leeservaring met nieuwe boeken. Maar vanaf nu bespreek ik af en toe ook klassiekers. Dit keer een boek van de Oostenrijkse auteur Stefan Zweig. Hij pleegde in 1942 zelfmoord. In 1944 verscheen postuum zijn autobiografie. Wat een indringend en appellerend boek! Zweig neemt ons mee op een levenstocht die start in de negentiende eeuw en voert naar een kantelpunt richting de verschrikkingen van de twintigste eeuw.
John Barton, Bijbelgeleerde en priester in de Anglicaanse kerk, schreef een dik en doorwrocht boek over de Bijbel. Het biedt een breed overzicht van de stand van de Bijbelwetenschap en de geschiedenis van het Bijbelgebruik. Wie het boek uitheeft, heeft niet alleen duizelingwekkende tocht gemaakt door en met de Bijbel, maar is meteen bijgepraat over het Boek der boeken.