Geen opwekkend woord voor een stukje over advent: ‘duisternis’. Moet het op deze plek niet juist gaan over licht dat gloort? Niet te snél naar het licht, zou ik willen zeggen. Het kan te gemakkelijk zijn. Je masseert er misschien te voorbarig mee weg dat we leven in een donkere wereld.
Lees meerWaarschijnlijk kent u het tv-programma. Of anders hebt u er wel van gehoord, want het is mateloos populair. Ik heb het over ‘We zijn er bijna’. Het gaat over ouderen die een campingreis maken. In colonne rijden de deelnemers in een ver buitenland van punt naar punt. De reis voert naar de prachtigste plekjes.
Lees meerDe vakantietijd komt er aan. Hij is voor sommigen zelfs al begonnen. Zoals voor mij. Ik keek er net zoals alle andere mensen naar uit. Je kunt weer even opademen. Een vergeten kant van je naar boven laten komen. ‘De dromende ziel’ noemde een dichter die vergeten kant. Dit in tegenstelling tot ons ‘daglicht-ik’: de kant van onszelf die de dagelijks boventoon voert.
Lees meerDe Morgenster bestaat 100 jaar. Reden tot dankbaarheid. Er komt dan ook een heuse feestweek. Maar u ziet in de titel van dit artikel behalve een uitroepteken ook een vraagteken staan. Is er wel reden voor feest? Ja en nee, zou ik zeggen.
Lees meerHet is februari 2019. Ik zit voor een vakantiehuisje. We hebben een weekje vrij. Net zoals in voorgaande jaren kozen we voor Limburg. Het huisje kijkt vanaf een glooiende heuvel uit over een vredig dal. Het is er stil. Zo stil dat het me ineens opvalt hoeveel geruis me dagelijks omringt in Papendrecht.
Lees meerWij leven in een extraverte wereld. Je moet voor jezelf opkomen. Je bewijzen. Weerbaar worden. Goed gebekt zijn. Actie ondernemen. Opvallen. Haantje de voorste zijn. En je mening klaar hebben. Wie al die eigenschappen heeft, schopt het ver in onze maatschappij.
Lees meerStilte wordt een schaars goed. Het stilste moment in onze regio is zondagmorgen. Ik weet dat uit eigen ervaring. Ik probeer elke dag te beginnen met meditatie en gebed. Dat doe ik meestal buiten, in de tuin. Door de week is er dan altijd lawaai. Voorbijrijdende auto’s en brommers. Scholieren op weg naar school. Het zoemen van verkeer op de snelwegen. Maar zondagmorgen is het echt stil. Heerlijk!
Lees meerTwee jaar geleden was ik in het zuiden van de VS. Het is de streek waar nog steeds sporen van de slavernij zichtbaar zijn. Bijvoorbeeld in de voormalige plantages. Je kunt er de huisjes en de gebruiksvoorwerpen van de zwarte slaven zien.
Lees meerAan het slot van een uitvaartdienst spreek ik altijd een zegenbede voor de overledene uit. Ik kreeg er veel positieve reacties op.
Lees meer
In 2013 verscheen een boek dat mij van de sokken blies. Het is van de Amerikaan Christian Wiman. Dit jaar verscheen er een Nederlandse vertaling van de hand van Willem Jan Otten. Hier een bespreking.