Toen ik mijn laatste weken als wijkpredikant inging (pensioen), leek het me leuk om die laatste keren te preken over eerste keren in de Bijbel. Ik heb dat idee niet van mezelf. De Israëlische schrijver Meir Shalev publiceerde in 2008 een boek waarin hij 'eerste keren in de Bijbel' besprak. Dat bracht mij op het idee. De serie eindigde bij mijn afscheid met het thema: Het eerste woord van God.
Lees meerNu ik mijn laatste weken als wijkpredikant inga (ik ga met pensioen), leek het me leuk om die laatste keren te preken over eerste keren. Ik heb dat idee niet van mezelf. De Israëlische schrijver Meir Shalev publiceerde in 2008 een boek waarin hij 'eerste keren in de Bijbel' besprak. Dat bracht mij op het idee. Dit keer: de eerste haat
Lees meerNu ik mijn laatste weken als wijkpredikant inga (ik ga met pensioen), leek het me leuk om die laatste keren te preken over eerste keren. Ik heb dat idee niet van mezelf. De Israëlische schrijver Meir Shalev publiceerde in 2008 een boek waarin hij 'eerste keren in de Bijbel' besprak. Dat bracht mij op het idee. Dit keer: de eerste liefde.
Lees meerNu ik mijn laatste weken als wijkpredikant inga (ik ga met pensioen), leek het me leuk om die laatste keren te preken over eerste keren. Ik heb dat idee niet van mezelf. De Israëlische schrijver Meir Shalev publiceerde in 2008 een boek waarin hij 'eerste keren in de Bijbel' besprak. Dat bracht mij op het idee. Dit keer: de eerste huilbui
Lees meerNu ik mijn laatste weken als wijkpredikant inga (ik ga met pensioen), leek het me leuk om die laatste keren te preken over eerste keren. Ik heb dat idee niet van mezelf. De Israëlische schrijver Meir Shalev publiceerde in 2008 een boek waarin hij 'eerste keren in de Bijbel' besprak. Dat bracht mij op het idee. Dit keer: de eerste droom. Maar of het zo'n fijne droom is?
Lees meerNu ik mijn laatste weken als wijkpredikant inga (ik ga met pensioen), leek het me leuk om die laatste keren te preken over eerste keren. Ik heb dat idee niet van mezelf. De Israëlische schrijver Meir Shalev publiceerde in 2008 een boek waarin hij 'eerste keren in de Bijbel' besprak. Dat bracht mij op het idee. Deze zondag: de eerste lach. Die is van Abraham. Maar of het zo'n vreugdevolle lach is?
Lees meerHet Bijbelverhaal van deze zondag vertelt dat Jezus in zijn oorspronkelijke woonplaats Nazaret geen wonderen kon doen. Wat was er aan de hand? Zijn voormalige dorpsgenoten leden aan 'nothing-buttery', een kwaal die tot op de dag van vandaag nog voorkomt.
Lees meerHet verhaal van Marta en Maria is behalve een verhaal over twee personen, ook een verhaal over twee levenswijzen. Je zou kunnen zeggen dat de levenshouding van Marta in onze samenleving dominant is: doenerig en extravert. Maar is dat niet eenzijdig? Het verhaal is dan ook een spiegel voor de ziel.
Lees meerIn deze doopdienst lazen we een gedeelte uit Jeremia en het bekende gedeelte over Jezus die de kinderen zegent. Ik koos bewust voor die twee lezingen, omdat het dat bekende gedeelte uit het evangelie uit de sentimentrele sfeer haalt.
Lees meerDe menselijke maat - de woorden klinken nogal eens de laatste tijd. Dan gaat het over het negeren van die menselijke maat door de overheid. Maar het verontachtzamen daarvan zit in héél onze cultuur. En wie weet is het wel iets van alle tijden. In Numeri lezen we er ook over. Het wordt Mozes teveel. Zijn draaglast gat zijn draagkracht te boven.
Lees meer
Ik ben nu twee weken AOW-gerechtigd, zoals het in ambtenarentaal heet. ‘Met emeritaat’ noemen ze dat in de kerk. Maar zeg maar gewoon pensioen. Hoe dat voelt? Lichter.
Het begon een aantal jaren geleden. Het viel me op bij tv-kijken. Vooral als hij zacht stond: een hoge piep begeleidde het geluid. Eerst weet ik het aan een storing in de tv. Ergens een contactje los?
Nog een paar maanden en ik ga met pensioen. Even daarvóór verhuizen we. Naar een aanmerkelijk kleiner huis. Dat kan gemakkelijk, want we wonen nu te groot. Maar ja, hoe groter je huis, hoe meer spullen je hebt. Dat wordt dus ruimen geblazen.
Ik houd niet zo van het woord ‘gemeenteopbouw’. We duiden ermee aan dat we moeten blijven (ver)bouwen aan een geloofsgemeenschap. Ik geloof er niet zo in. Bouwen draagt de suggestie in zich dat je iets kunt ontwerpen, uitvoeren en klaar is Kees. Alsof het maakbaar is. Een beter woord: ‘gemeentetuinieren’. Zeker in deze tijd.
Vandaag is het 50 jaar geleden dat Jimi Hendrix overleed. Ik hoorde het bericht van zijn overlijden destijds op school waar het snel de ronde deed. Ik was 15 jaar en geschokt. Hendrix was een van mijn helden. Ik had een paar weken ervoor zijn nieuwste album gekocht: Band of Gypsys.