Dit is de eerste in een serie diensten over de schoonheid. Ze is de derde uit de drieslag: het ware, het goede en het schone. De eerste twee komen binnen het protestantisme ruim aan bod. Maar de schoonheid is soms een ondergeschoven kindje. Deze preek gaat over de schoonheid van schepping en Gods verhaal met mensen
Lees meerWijsheid vraagt om bedachtzaamheid, ook in luisteren en spreken. Naast een aforisme uit Spreuken luisterden we naar Jacobus 1,19-26. In deze dienst werden nieuwe ambtsdragers bevestigd.
Lees meerJe hoort het nog weleens zeggen: ‘Ik leef met je mee hoor!’ Of: ‘In het pastoraat komt het aan op meelijden met de ander.’ Of nog zo één: ‘Dat is iemand met empathie.’ Empathie: het vermogen om je te verplaatsen in een ander. Maar Spreuken spreekt met een andere mond.
Lees meerHoe moet je leven als je leven kapot is? In een tweede dienst van een serie over Spreuken horen we dat een leven zonder hoop ziek maakt. Niet te snel opbeurende woorden spreken dus.
Lees meerBegin van een serie preken over Spreuken. Vaak gaan preken over wat God voor ons kan doen of wat wij kunnen doen voor een ander. Maar Spreuken laat zien dat een mens ook voor zichzelf moet zorgen.
Lees meerHet laatste oordeel - we zijn er verlegen mee of hebben het idee geschrapt uit ons geloof. Maar toch komen van tijd tot tijd op het leesrooster Bijbelgedeelten voorbij die wat dat betreft onrustig maken. Liever overslaan? 'Niet doen' zou ik zeggen. Ga de confrontatie aan. Vaak blijkt dat bestaande beelden dan door de teksten worden bijgesteld.
Lees meerGoed en kwaad - het lijkt soms zo gemakkelijk om ze te onderscheiden. Maar de werkelijkheid is complexer en verwarrender dan een simpel of-of-denken. Dat laat ook een gelijkenis van Jezus zien
Lees meerIn de beginperiode van de coronacrisis deed zich een wonderlijk neveneffect voor: we gingen massaal ons huis opruimen. Er stonden files bij kringloopwinkels en gemeentelijke stortplaatsen. Het werd een symbool voor een geestelijk proces waarin veel mensen reflecteerden op de vraag: wat doet er toe in het leven en wat is overbodig? Deze preek legt naast dat fenomeen een woord van Jezus.
Lees meerPapendrecht ligt in de buurt van de molens van Kinderdijk. Die vormen het aanknopingspunt voor deze preek over Pinksteren. Zoals de molens draaien door de wind, zo wordt de kerk aangedreven door de Geest van God. Maar niet ten bate van zichzelf.
Lees meerVergeving en genade zijn de kernwoorden van het geloof. Maar je kunt ze ook te snel of te gemakkelijk gebruiken. Want vergeving is er nooit zonder pijn of consequenties. We luisterden in deze dienst naar de gelijkenis van de man die zijn huis bouwde op een rots en de man die zijn huis bouwde op zand. En we lezen het verhaal over Petrus die door Jezus weer in genade aangenomen wordt. Maar dat is iets heel anders dan: zand erover.
Lees meer
Vandaag is het 50 jaar geleden dat Jimi Hendrix overleed. Ik hoorde het bericht van zijn overlijden destijds op school waar het snel de ronde deed. Ik was 15 jaar en geschokt. Hendrix was een van mijn helden. Ik had een paar weken ervoor zijn nieuwste album gekocht: Band of Gypsys.
Nog precies een jaar en ik ga met pensioen. Duurt nog even, zult u zeggen. Maar toch word ik er al regelmatig op gewezen. ‘Kijk je ernaar uit?’ is de vraag die me het meest gesteld wordt. Ik word er wat onrustig van. Vooral omdat ik het niet goed weet. Ik ga het namelijk – net als iedereen – voor de eerste (en laatste) keer beleven.
Op 15 augustus zal het honderd jaar geleden zijn dat dichter en theoloog Willem Barnard werd geboren. Het zal niet onopgemerkt voorbijgaan, zo schat ik in. Maar de dag wordt wat overschaduwd door de commotie rond het n-woord. Dan heb ik het over Lied 737, het prachtige lied van Barnard over de nieuwe wereld van God.
Ik kwam het beeld tegen in een boek: de kerkdienst is een stemvork. Mooi beeld. Ik weet niet of iedereen nog weet wat een stemvork is. Tegenwoordig worden er veel digitale stemapparaatjes gebruikt. Maar ze dienen voor hetzelfde: om een koor of instrument op de juiste toonhoogte te brengen.
Lees meer
Geen mooier Pinkstergedicht dan 'Whitsunday in Kirchstetten' van W.H. Auden. Hij beschrijft er de Pinksterdienst in zijn toenmalige woonplaats Kirchstetten, een dorpje in Oostenrijk. Maar langzaam maar zeker zoomt de camera van het gedicht uit. We krijgen een blik op de toenmalige wereld. Het is de tijd van de Koude Oorlog. Het ijzeren gordijn is niet ver.