Het coronavirus heerste ook deze dag. We konden als gemeente niet samenkomen. En dus ook niet het avondmaal vieren, zoals we juist op Witte Donderdag graag doen. Tegelijk was het deze dag de 75-ste sterfdag van Dietrich Bonhoeffer. Het komt allemaal in deze overdenking samen.
Lees meerIn deze tijden van corona zijn de kerken op zondag leeg. Ook de onze. Maar er werd wel een dienst gehouden die livestream werd uitgezonden. Daarin hield ik de preek. Over een gelijkenis van Jezus die we anders ook gelezen zouden hebben. Maar nu viel er een apart licht op.
Lees meerDe coronacrisis grijpt om zich heen. Tal van activiteiten moeten worden afgelast. Kerkdiensten mogen niet meer worden gehouden. Deze preek werd gehouden tijdens een livestreamings-dienst. De lezing was er niet op uitgekozen, maar bood verrassend veel raakvlakken met de actuele situatie.
Lees meerWe leven in een tijd van overmatige efficiëntie. Dat eist ook z'n tol. Overal zoeken mensen naar een tegenwicht. Je zou dat tegenwicht kunnen vinden in het zegenen van God. Klinkt vreemd misschien. Maar Psalm 134 gaat daar over
Lees meerDe Bijbel kun je niet klakkeloos Gods Woord noemen. Dat blijkt ook uit het verhaal van deze zondag: de verzoeking van Jezus in de woestijn. De duivel schudde moeiteloos een Bijbelwoord uit zijn mouw. Maar toch las Jezus zijn weg af uit de Schrift. Wat is dan het verschil tussen het ene en het andere Bijbelgebruik?
Lees meerIn deze doopdienst lazen we het verhaal over Mozes in zijn biezen mandje. Nou ja, 'biezen mandje'. Je kunt ook zeggen: arkje van paper. Mozes begon zijn leven op een uiterst kwetsbare manier. Heel andere tijd dan de onze. Maar toch kan zijn verhaal ook een symbool zijn voor de levens van onze kinderen.
Lees meerJezus gaf zijn volgelingen het grootste compliment. De kerk zwakte het af. Nee sterker, keerde het om. Waarom kunnen wij zo slecht omgaan met complimenten? Deze overdenking werd gehouden in een dienst van Schrift en Tafel.
Lees meerRare titel voor een preek. Ik heb hem niet van mezelf, maar van een journalist. En hij bedoelde het positief. Je zou hem boven het evangelie kunnen schrijven. Ik plaatste hem boven twee Bijbelgedeelten waarin Jezus een profielschets geeft van de mensen naar zijn hart. Deze preek werd gehouden op een zondag voor het werelddiaconaat. We begonnen als gemeente een nieuw project: voor gevangenen in Albanië.
Lees meerAls start van een week van gebed voor eenheid van de kerken werd in onze kerk een oecumenische dienst gehouden met tien Papendrechts kerken. Ik mocht de overdenking doen. Ik volgde de lezing van de Raad van Kerken, aangedragen dor kerken in Malta.
Lees meerWat hebben influencer Nikki de Jager, psychiater Dirk de Wachter, cabaretier Paul van Vliet, zanger Johnny Cash en de apostel Paulus met elkaar te maken? Ze komen allemaal ter sprake in deze preek over onze kwetsbare kanten.
Lees meer
Vandaag is het 50 jaar geleden dat Jimi Hendrix overleed. Ik hoorde het bericht van zijn overlijden destijds op school waar het snel de ronde deed. Ik was 15 jaar en geschokt. Hendrix was een van mijn helden. Ik had een paar weken ervoor zijn nieuwste album gekocht: Band of Gypsys.
Nog precies een jaar en ik ga met pensioen. Duurt nog even, zult u zeggen. Maar toch word ik er al regelmatig op gewezen. ‘Kijk je ernaar uit?’ is de vraag die me het meest gesteld wordt. Ik word er wat onrustig van. Vooral omdat ik het niet goed weet. Ik ga het namelijk – net als iedereen – voor de eerste (en laatste) keer beleven.
Op 15 augustus zal het honderd jaar geleden zijn dat dichter en theoloog Willem Barnard werd geboren. Het zal niet onopgemerkt voorbijgaan, zo schat ik in. Maar de dag wordt wat overschaduwd door de commotie rond het n-woord. Dan heb ik het over Lied 737, het prachtige lied van Barnard over de nieuwe wereld van God.
Ik kwam het beeld tegen in een boek: de kerkdienst is een stemvork. Mooi beeld. Ik weet niet of iedereen nog weet wat een stemvork is. Tegenwoordig worden er veel digitale stemapparaatjes gebruikt. Maar ze dienen voor hetzelfde: om een koor of instrument op de juiste toonhoogte te brengen.
Lees meer
Geen mooier Pinkstergedicht dan 'Whitsunday in Kirchstetten' van W.H. Auden. Hij beschrijft er de Pinksterdienst in zijn toenmalige woonplaats Kirchstetten, een dorpje in Oostenrijk. Maar langzaam maar zeker zoomt de camera van het gedicht uit. We krijgen een blik op de toenmalige wereld. Het is de tijd van de Koude Oorlog. Het ijzeren gordijn is niet ver.