'Verderskijkers' is het thema van de adventzondagen van 2014. Per zondag staat telkens één Bijbelse persoon centraal die verder kijkt dan zijn neus lang is. Het gaat om mensen met inzicht, waakzaamheid en visioenen. Deze zondag ging het over een gestalte uit een van de verhalen van Jezus: een wachter.
Veel ouders zien met pijn dat hun kinderen en/of kleinkinderen geen binding meer hebben met de kerk. En of ze nog geloven? Het is vaak een vermeden onderwerp. Wie weet wat ze zullen zeggen? En of het niet juist averechts werkt? Het zorgt voor een bepaald soort eenzaamheid bij deze ouders. En bij tijd en wijle ook voor een knagend gevoel: heb ik het wel goed gedaan? De geschiedenis van de familie van Samuel biedt een hoopgevend perspectief.
Buitenland-zondag: een woord dat alleen onze gemeente kent, denk ik. Het is de zondag waarop we de banden met zustergemeenten in Polen, Duitsland en Rwanda aanhalen. Thema en Bijbeltekst waren een voorstel van onze zustergemeente in Ryn, Polen.
Op deze zondag organiseerde De Morgenster een U2-kerkdienst. Het was een gewone dienst wat vorm betreft, maar met dit grote verschil: de psalmen of gezangen waren vervangen door songs en clips van U2. Het preekje stond ook in het teken van de Ierse Rockband. U2 geldt als een van de meest spirituele bands. Drie van de vier leden hebben een christelijke achtergrond en dat is te merken!
De eerste zondag van oktober is Israëlzondag. Dan staat de kerk stil bij haar bijzondere band met het jodendom. Het woord 'Israël' roept vaak het misverstand op dat het dan gaat om de stáát Israël. Maar het jodendom is veel groter. Er wonen meer joden buiten de staat Israël dan er in. Maar alle joden waar ook ter wereld hebben in meerdere of mindere mate te maken met vooroordelen. Het antisemitisme lijkt zelfs toe te nemen. Daarover gaat deze preek. En natuurlijk over de bijzondere band van de kerk met het jodendom.
Van 19-28 september 2014 werd in Dordrecht en omstreken het Bachfestival gehouden met als thema 'Grote vaders, grote zonen'. De organisatoren vroegen kerken in de regio om hun diensten af te stemmen op Bach. De Morgenster deed daar van harte aan mee.
Veel protestantse kerken kennen een zogenaamde 'startdienst': een kerkdienst waarmee het nieuwe kerkelijk seizoen wordt geopend. Ook in De Morgenster en haar zustergemeente van de Bethlehemkerk wordt op deze manier het seizoen gestart. Het thema van deze dienst werd voorgesteld door de landelijke Protestantse Kerk in Nederland (PKN). We lazen gedeelten uit het boek Jona en uit het evangelie van Matteüs.
'Oud-worden willen we allemaal, maar oud-zijn is een ander verhaal.' Het is een van de gevleugelde uitdrukkingen over de ouderdom. Dat we gemiddeld steeds ouder worden is een zegen. Maar het oud-zijn wordt niet altijd als de meest gezegende perioden beleefd. En het geloof dan? Biedt dat geen troost en kracht? Dat moet je niet te snel zeggen. Deze preek gaat over Psalm 71 - een lied dat niet zonder hoop is, maar dat de aanvechtingen tijdens de ouderdom ook niet wegstopt.
Vergeving is een van de kernthema's van het christelijk geloof. Naast het bestaan als zodanig is het Gods grootste geschenk. We zijn er niet alleen, we mógen er ook zijn. We worden aanvaard met al onze schaduwzijden. Een soft thema? Dan moet je het het evangelie maar eens lezen. Dan merk je dat de Bijbel op dit punt iets anarchistisch heeft. Deze preek gaat over de ontmoeting van Jezus met een schurk-eersteklas.
Er is een middeleeuws verhaal getiteld ‘Elckerlyc’. Het gaat over een man die door zijn levenswijze de toorn van God wekt. Daarom geeft God hem de opdracht als boetedoening een pelgrimsreis te maken. De uitkomst van die reis staat vast: het is de dood. Onderweg moet hij leren anders te leven. Wel mag Elckerlyc iemand uitnodigen om hem te vergezellen. De een na de ander weigert. Maar hij vindt uiteindelijk toch het juiste gezelschap: deugdzaamheid gaat met hem mee. Een eenmaal aan het eind van zijn reis gekomen, brengt een engel Elckerlyc bij God.
Lees meer
We zijn sinds een paar maanden verhuisd. Het nieuwe huis is beduidend kleiner dan het vorige. Hebben we bewust voor gekozen. Maar het houdt wel in dat je afstand moet doen van een aantal dingen. In februari moest mijn preekarchief er aan geloven (zie een eerdere column). Vervolgens veel boeken.
Ik ben nu twee weken AOW-gerechtigd, zoals het in ambtenarentaal heet. ‘Met emeritaat’ noemen ze dat in de kerk. Maar zeg maar gewoon pensioen. Hoe dat voelt? Lichter.
Het begon een aantal jaren geleden. Het viel me op bij tv-kijken. Vooral als hij zacht stond: een hoge piep begeleidde het geluid. Eerst weet ik het aan een storing in de tv. Ergens een contactje los?
Nog een paar maanden en ik ga met pensioen. Even daarvóór verhuizen we. Naar een aanmerkelijk kleiner huis. Dat kan gemakkelijk, want we wonen nu te groot. Maar ja, hoe groter je huis, hoe meer spullen je hebt. Dat wordt dus ruimen geblazen.
Ik houd niet zo van het woord ‘gemeenteopbouw’. We duiden ermee aan dat we moeten blijven (ver)bouwen aan een geloofsgemeenschap. Ik geloof er niet zo in. Bouwen draagt de suggestie in zich dat je iets kunt ontwerpen, uitvoeren en klaar is Kees. Alsof het maakbaar is. Een beter woord: ‘gemeentetuinieren’. Zeker in deze tijd.