'Mag ik dan bij jou?' zingt Claudia de Breij. Het is een populair lied. Het appelleert aan onze angst om, als het er op aan komt, alleen te staan. Maar misschien ook wel, omdat wij die norm (pal staan voor een mens of zaak) niet altijd halen. Ook de vrienden van Jezus zullen hem niet op het moment suprême niet trouw blijven. Een preek over Matteüs 26, 31-35
Lees meerOveral waar mensen zijn kun je stuiten op gesloten koninkrijkjes. Er heerst de cultuur van 'hier bepalen wij de gang van zaken, pottenkijkers zijn niet gewenst'. Deze preek gaat over die gesloten cultuur. En: over het Koninkrijk van God dat er het tegendeel van is.
Lees meerDe economie trekt weer wat aan. Maar voordat wij na de economische winter al gaan rekenen met een zorgeloze zomer, is het goed om ons af te vragen of we van de crisis geleerd hebben. Deze preek werd gehouden op een dienst op biddag voor gewas en arbeid - een dag waarop de kerk stilstaat bij ons dagelijks werk.
Lees meerOp deze eerste zondag van de 40 dagen lazen we het verhaal over de intocht van Jezus in Jeruzalem. Het is een verhaal dat doorgaans pas op de láátste zondag van de 40 dagentijd gelezen wordt. Maar nu we het lezen op de 1ste zondag valt er een net ander licht over. De preek eindigt met een bezinningsvraag. De 40 dagentijd is daar immers voor bedoeld: voor bezinning en inkeer.
Lees meerJe ziet het steeds meer: mensen die verdiept zijn in hun mobieltje. Op straat, bij de bakker, in de trein. We zijn bang om iets te missen. Van die angst lijkt onze samenleving doortrokken. Daarom voelen we ons steeds jachtiger. Maar het evangelie wijst een weg naar aandachtig leven. Je hoeft alleen je ogen maar te gebruiken.
Lees meerTv-programma's als 'Familiediner' en 'De rijdende rechter' laten zien hoe snel er een conflict kan rijzen tussen mensen. Een conflict kan aanleiding zijn tot een jarenlang durende loopgravenoorlog waarin mensen zich vastzetten in vaste posities en elkaar bestoken met verwijten en verwensingen. Het evangelie bevat aanwijzingen hoe zulke impasses mogelijk doorbroken kunnen worden.
Lees meerDe eerste zondag van februari is in veel kerken de zondag van het werelddiaconaat (diaconaat is: anderen materieel helpen). Deze zondag werd ingesteld naar aanleiding van de hartverwarmende internationale hulp na de watersnood in 1953. Uit dankbaarheid wilden kerken iets terugdoen. De preek staat stil bij Matteüs 5,1-10, een gedeelte waarin Jezus de hulpelozen gelukkig prijst: voor hen is het Koninkrijk van God. Een Bijbelgedeelte dat ook vragen oproept.
Lees meerGeloven zou houvast bieden, wordt wel gezegd. Maar er iets voor te zeggen het omgekeerde te beweren: geloven voert op een weg die onzeker is. Dat naar aanleiding van het roepingsverhaal van de eerste leerlingen van Jezus. Sindsdien is de navolging van Christus een oerbeeld voor het christelijk geloof.
Lees meer
Het begon een aantal jaren geleden. Het viel me op bij tv-kijken. Vooral als hij zacht stond: een hoge piep begeleidde het geluid. Eerst weet ik het aan een storing in de tv. Ergens een contactje los?
Nog een paar maanden en ik ga met pensioen. Even daarvóór verhuizen we. Naar een aanmerkelijk kleiner huis. Dat kan gemakkelijk, want we wonen nu te groot. Maar ja, hoe groter je huis, hoe meer spullen je hebt. Dat wordt dus ruimen geblazen.
Ik houd niet zo van het woord ‘gemeenteopbouw’. We duiden ermee aan dat we moeten blijven (ver)bouwen aan een geloofsgemeenschap. Ik geloof er niet zo in. Bouwen draagt de suggestie in zich dat je iets kunt ontwerpen, uitvoeren en klaar is Kees. Alsof het maakbaar is. Een beter woord: ‘gemeentetuinieren’. Zeker in deze tijd.
Vandaag is het 50 jaar geleden dat Jimi Hendrix overleed. Ik hoorde het bericht van zijn overlijden destijds op school waar het snel de ronde deed. Ik was 15 jaar en geschokt. Hendrix was een van mijn helden. Ik had een paar weken ervoor zijn nieuwste album gekocht: Band of Gypsys.
Nog precies een jaar en ik ga met pensioen. Duurt nog even, zult u zeggen. Maar toch word ik er al regelmatig op gewezen. ‘Kijk je ernaar uit?’ is de vraag die me het meest gesteld wordt. Ik word er wat onrustig van. Vooral omdat ik het niet goed weet. Ik ga het namelijk – net als iedereen – voor de eerste (en laatste) keer beleven.