De economie trekt weer wat aan. Maar voordat wij na de economische winter al gaan rekenen met een zorgeloze zomer, is het goed om ons af te vragen of we van de crisis geleerd hebben. Deze preek werd gehouden op een dienst op biddag voor gewas en arbeid - een dag waarop de kerk stilstaat bij ons dagelijks werk.
Lees meerOp deze eerste zondag van de 40 dagen lazen we het verhaal over de intocht van Jezus in Jeruzalem. Het is een verhaal dat doorgaans pas op de láátste zondag van de 40 dagentijd gelezen wordt. Maar nu we het lezen op de 1ste zondag valt er een net ander licht over. De preek eindigt met een bezinningsvraag. De 40 dagentijd is daar immers voor bedoeld: voor bezinning en inkeer.
Lees meerJe ziet het steeds meer: mensen die verdiept zijn in hun mobieltje. Op straat, bij de bakker, in de trein. We zijn bang om iets te missen. Van die angst lijkt onze samenleving doortrokken. Daarom voelen we ons steeds jachtiger. Maar het evangelie wijst een weg naar aandachtig leven. Je hoeft alleen je ogen maar te gebruiken.
Lees meerTv-programma's als 'Familiediner' en 'De rijdende rechter' laten zien hoe snel er een conflict kan rijzen tussen mensen. Een conflict kan aanleiding zijn tot een jarenlang durende loopgravenoorlog waarin mensen zich vastzetten in vaste posities en elkaar bestoken met verwijten en verwensingen. Het evangelie bevat aanwijzingen hoe zulke impasses mogelijk doorbroken kunnen worden.
Lees meerDe eerste zondag van februari is in veel kerken de zondag van het werelddiaconaat (diaconaat is: anderen materieel helpen). Deze zondag werd ingesteld naar aanleiding van de hartverwarmende internationale hulp na de watersnood in 1953. Uit dankbaarheid wilden kerken iets terugdoen. De preek staat stil bij Matteüs 5,1-10, een gedeelte waarin Jezus de hulpelozen gelukkig prijst: voor hen is het Koninkrijk van God. Een Bijbelgedeelte dat ook vragen oproept.
Lees meerGeloven zou houvast bieden, wordt wel gezegd. Maar er iets voor te zeggen het omgekeerde te beweren: geloven voert op een weg die onzeker is. Dat naar aanleiding van het roepingsverhaal van de eerste leerlingen van Jezus. Sindsdien is de navolging van Christus een oerbeeld voor het christelijk geloof.
Lees meer
Hoera! Ik heb een volkstuin! Al jaren heb ik het erover: als ik met pensioen ben, ga ik een moestuin beginnen. En nu is het zover. Afgelopen vrijdag kreeg ik het heugelijke nieuws. Toch nog sneller dan verwacht.
Toen Ruud Lubbers stopte met werken, vroeg een journalist: ‘Wat gaat u nu doen?’ – ‘Meer bidden,’ was zijn antwoord. Hij vond dat daar te weinig van gekomen was gedurende zijn politieke carrière. Of hij er na zijn pensioen meer aan toegekomen is, weet ik niet. Maar als kersverse pensionado herken ik het in zekere zin.
We zijn sinds een paar maanden verhuisd. Het nieuwe huis is beduidend kleiner dan het vorige. Hebben we bewust voor gekozen. Maar het houdt wel in dat je afstand moet doen van een aantal dingen. In februari moest mijn preekarchief er aan geloven (zie een eerdere column). Vervolgens veel boeken.
Ik ben nu twee weken AOW-gerechtigd, zoals het in ambtenarentaal heet. ‘Met emeritaat’ noemen ze dat in de kerk. Maar zeg maar gewoon pensioen. Hoe dat voelt? Lichter.
Het begon een aantal jaren geleden. Het viel me op bij tv-kijken. Vooral als hij zacht stond: een hoge piep begeleidde het geluid. Eerst weet ik het aan een storing in de tv. Ergens een contactje los?