Er gaat veel goed in Nederland, maar er gaat ook nogal wat mis. Steeds meer, denk ik soms. Er moet een nieuwe bestuurscultuur komen in Nederland, zo is de belofte. Misschien kunnen de bijbelverhalen van deze zondag daarvoor een richtpunt zijn. Niet alleen voor anderen, ook voor onszelf trouwens. We lazen Numeri 27,12-23 en Johannes 10,22-30.
Lees meerDe lezingen van deze dag: Jesaja 53,1-11 en Johannes 12,37-50. De woorden van Jesaja zijn vaak uitgelegd als zouden die een voorspelling van Christus zijn. Dat ligt misschein iets anders. Maar Jezus past wel naadloos in de 'profielschets' van Jesaja over de messiaanse mens. 'Hij was een man die het lijden kende'.
Lees meerGeen leven zonder conflicten - met je partner, collega, baas of buurman. Je loopt er krassen aan op. Misschien zelfs rancune. Vandaag horen we het verhaal van Jozef en zijn broers. Ooit hadden ze een conflict van jewelste.
Lees meerEpifanie is de tijd waarin de kerk het eerste optreden van Jezus gedenkt. 'Verschijning' betekent Epifanie letterlijk. Maar of het zo'n directe verschijning is? Daar valt wel iets op af te dingen. Zeker als we het evangelieverhaal (over de bruiloft in Kana) aanleggen tegen een verhaal over Mozes. Hij wilde de majesteit van God weleens zien.
Lees meerMijn eerste preek als gepensioneerd dominee mocht ik houden in Zuid-Beijerland, waar ik bijna 40 jaar als jong broekkie begon. De preek werd gehouden op eerste advent. In de betreffende kerk werd het boek Ruth in de adventtijd gelezen. Haar verhaal begint bij haar schoonmoeder die moest vluchten. alles verloor en berooid terugkeerde, als een verbitterd mens.
Lees meerToen ik mijn laatste weken als wijkpredikant inging (pensioen), leek het me leuk om die laatste keren te preken over eerste keren in de Bijbel. Ik heb dat idee niet van mezelf. De Israëlische schrijver Meir Shalev publiceerde in 2008 een boek waarin hij 'eerste keren in de Bijbel' besprak. Dat bracht mij op het idee. De serie eindigde bij mijn afscheid met het thema: Het eerste woord van God.
Lees meerNu ik mijn laatste weken als wijkpredikant inga (ik ga met pensioen), leek het me leuk om die laatste keren te preken over eerste keren. Ik heb dat idee niet van mezelf. De Israëlische schrijver Meir Shalev publiceerde in 2008 een boek waarin hij 'eerste keren in de Bijbel' besprak. Dat bracht mij op het idee. Dit keer: de eerste haat
Lees meerNu ik mijn laatste weken als wijkpredikant inga (ik ga met pensioen), leek het me leuk om die laatste keren te preken over eerste keren. Ik heb dat idee niet van mezelf. De Israëlische schrijver Meir Shalev publiceerde in 2008 een boek waarin hij 'eerste keren in de Bijbel' besprak. Dat bracht mij op het idee. Dit keer: de eerste liefde.
Lees meerNu ik mijn laatste weken als wijkpredikant inga (ik ga met pensioen), leek het me leuk om die laatste keren te preken over eerste keren. Ik heb dat idee niet van mezelf. De Israëlische schrijver Meir Shalev publiceerde in 2008 een boek waarin hij 'eerste keren in de Bijbel' besprak. Dat bracht mij op het idee. Dit keer: de eerste huilbui
Lees meerNu ik mijn laatste weken als wijkpredikant inga (ik ga met pensioen), leek het me leuk om die laatste keren te preken over eerste keren. Ik heb dat idee niet van mezelf. De Israëlische schrijver Meir Shalev publiceerde in 2008 een boek waarin hij 'eerste keren in de Bijbel' besprak. Dat bracht mij op het idee. Dit keer: de eerste droom. Maar of het zo'n fijne droom is?
Lees meerEssay voor de website 'Liberaal Christendom'. Het essay gaat in op de religieuze lagen in het album 'Wild God' van Nick Cave en ontdekt dat overleden geliefden een bijzondere rol spelen in Cave's spiritualiteit.
Lees meer
Woensdag 6 november was een zwarte dag. Trump won de Amerikaanse verkiezingen. Met een land slide nog wel. Een ramp. Ik was er ziek van. Op Facebook postte ik dan ook een groot zwart vlak zonder commentaar.
Een bespreking van het opzienbarende boek 'Tot God' van de Belgische schrijver Christophe Vekeman. De bespreking plaatst dit boek binen in de stroming van schrijvers die het christendom in onze seculiere samenleving verdedigen.
Lees meer
Op mijn stapeltje ‘spirituele voeding’ liggen vijf boeken. Ik lees er dagelijks in. Er is één uitzondering. Het is een boekje dat ik ooit kocht in België op een brocantemarkt. Het heet ‘Petit Dominical Français’. Ik kijk er maar af en toe in. Het ligt er vooral als symbool.
Toen een vroegere docent van mij (Okke Jager) met pensioen ging, verheugde hij zich: ‘Nu kan ik een dag over een komma doen.’ Schrijven was zijn lust en zijn leven. Nu had hij alle tijd om dat in rust te doen. Nou, vergeet het maar. Het grote cliché over pensioen is waar: je lijkt wel minder tijd te hebben dan ooit.