De dagbladen Trouw en NRC stimuleren in deze dagen het lezen. Ze stellen hun abonnees voor om samen een boek te lezen en daar vervolgens op te reageren. In een vroeg stadium van de coronacrisis raadde Trouw aan om boeken over epidemieën te lezen. Ik nam het ter harte. Ik pakte mijn door koffievlekken beduimelde exemplaar van ‘De Pest’ van Albert Camus uit de kast.
Ik las het toen ik een jaar of zeventien was. Daarna heb ik het nog weleens herlezen. En nu dus. De parallellen met de pandemie van nu zijn verrassend. De aanvankelijke onderschatting van de ernst van de zaak. De paniek toen duidelijk werd dat de pest in Oran om zich heen greep. De dagelijkse cijfers van slachtoffers. De lockdown van bepaalde wijken.
Maar toch kon het boek mij niet echt meer boeien. De dialogen waren wat archaïsch. Lag het aan de vertaling? Kan. Mijn exemplaar is een vertaling van Willy Corsari. Er is inmiddels een nieuwe vertaling uit. Het zou zomaar kunnen dat die veel levendiger is.
Maar het belangrijkste: het lezen gaf mij de eerste aanzet tot coronamoeheid. De hele dag word je al geconfronteerd met het nieuws rond corona. Om daarnaast nog eens een boek te lezen over een epidemie, was iets teveel van het goede.
De titel die telkens boven deze stukjes staat, is natuurlijk afkomstig van zo’n ander ‘pandemie-boek’: Liefde in tijden van cholera, van Gabriël Garcia Marquez. Ik had het al klaarliggen om te herlezen. Ik laat maar even zo. Ik grijp nu naar andere boeken.
Overal in de samenleving proberen mensen wegen te vinden om activiteiten door te laten gaan. Als het niet kan zoals het moet, dan moet het maar zoals het kan. En die kansen zijn er. Ook in de kerk. Zo kunnen we niet meer op huisbezoek bij mensen, tenzij in uiterste nood. Maar er zijn ook andere manieren. De meest eenvoudige: de telefoon. Maar ook Skype. En een wandeling behoort ook tot de mogelijkheden.
Dit wordt voorlopig de laatste dagelijkse notitie in deze rubriek. Ik zit namelijk in quarantaine. Al een paar dagen had ik een niet-pluis-gevoel. Spierpijn. Hoofdpijn. Rillerig gevoel. Het idee dat ik ergens een energielek had waar ik op leegliep. Gisteren kwam daar nog eens verhoging bij. Dus vanmorgen de huisarts gebeld. Haar conclusie: allemaal tekenen die duiden op corona.