#Tuin1: De zadenbak

In deze blog doe ik om de zoveel tijd verslag van het plezier van het volkstuinieren. Waarom 'tuin 1'? Omdat ik op het volkstuincomplex tuin nummer 1 heb. Dit keer: we starten weer!

Jippie! Het tuinseizoen is begonnen! Het weer zat natuurlijk mee. Wekenlang was ik niet op de moestuin geweest, maar twee lentedagen lokten deze week menig tuinder naar haar/zijn landje. Waaronder moi.

Nauwelijks wind, een al behaaglijk zonnetje – het is misschien niet normaal voor de tijd van het jaar, maar het zorgde bij mij voor het juiste lentegevoel. En niet alleen bij mij. Eén voor één verschenen ook andere tuinders op ons complex. Een winter lang hadden we elkaar niet gezien. Enthousiast begroetten we elkaar. ‘Hé! Hoe is het met jou?’

Al snel gaat het gesprek dan over: ‘Wat ga jij doen dit jaar?’ Want ik schreef wel dat het tuinseizoen is begonnen, maar het seizoen is al eerder begonnen: in de wintertijd. Die gebruik je om een nieuw zaaiplan te maken en de zaden te bestellen. Ik deed dat in december en januari. Ik bestelde de zaden uiteraard bij een handel in biologische zaden.

Na het zaaiplan en het bestellen van de zaden is het zaak al die zaden in een bakje op de juiste volgorde van zaaitijd te zetten. De eerste zaden in februari, de laatste in juni (zie foto). Tussen die maanden hopen de zakjes zaad zich in mijn bak op. Er kan niets meer bij. Het enthousiasme van de beginnende tuinder zullen we maar zeggen. Want, man, wat heerlijk is alleen al dat plannen! Je staat al catalogiserend al te trappelen om te beginnen.

Deze week hoorde ik in het weerbericht het startschot. Mijn medetuinders en ik konden weer de wei in. En net als bij de eerste weidegang van koeien: het was bijna een dans.