#Tuin1 – Het tomatenhuisje

In deze blog doe ik verslag van het plezier van het volkstuinieren. Waarom 'tuin 1'? Omdat ik op het volkstuincomplex tuin nummer 1 heb. Dit keer: het tomatenhuisje.

Het is een drukte van jewelste op ons volkstuincomplex. We hebben niet alleen de gezamenlijke klusdag achter de rug (samen het tegelpad vernieuwen), maar elke tuinder is nu ook druk met zijn of jaar tuintje. Onkruid wieden, zaaien, planten. Het voorjaar is dan wel beduidend kouder dan vorig jaar, maar als de maand mei nadert gaat het los.

Dit jaar wil ik zelf o.a. tomaten kweken. Omdat ik geen kasje heb, moet dat buiten. Maar tomaten hebben een hekel aan veel water van boven, daarom bedacht ik een stellage waardoor ze wat droger kunnen staan. Origineel is mijn oplossing niet helemaal, want mijn buurvrouw had er ook een gebouwd.

Ze had dezelfde spiralen gekocht als ik. Maar ze had ervoor gekozen om ze omgekeerd te gebruiken: met het gedeelte dat eigenlijk de grond in moet juist naar boven, dwars door een houten dwarsbalk. Als je dan de spiraal zelf een klein beetje de grond in draait, staan ze steviger dan omgekeerd en los. Goed idee!

Ik heb het idee wel aangevuld. Bij mij kan er nog een afdakje boven waardoor de tomaten niet te nat zullen worden. Maar het gaat me nu hier om: afkijken loont. Ik leer heel wat van medetuinders die meer ervaren of creatiever zijn dan ik. Dat is de lol van het volkstuinieren: het sociale aspect. Je vormt toch een soort gemeenschap waar behalve gezelligheid ook kennis van zaken te vinden is.

Toen ik mijn buurvrouw op de tuin zag, zei ik: ‘Je ziet wel dat ik je idee gepikt heb.’ Ze vond het natuurlijk niet erg. Het idee van het afdakje had ook wel wat, volgens haar.