Voor wie wegens ruimtegebrek boeken de deur uit gaat doen: pas op! gooi niet teveel weg. Ik deed dat wel. De serie ‘Het verhaal gaat’ bijvoorbeeld. De onnavolgbare verteller Nico ter Linden (hij overleed in 2018) schreef zes delen. En ik maakte er gretig gebruik van. Tot ze naar de kringloop gingen. Maar gelukkig: er is een oplossing.
Schrijfster Rosita Steenbeek maakte op uitnodiging van Ter Linden’s uitgeverij een selectie van zijn mooiste verhalen. In de inleiding schrijft ze dat ze van jongs af aan geboeid is door de Bijbel. Ja, ze heeft zelfs een blauwe maandag theologie gestudeerd.
Aan de inhoudsopgave valt af te lezen waar de voorkeur van Steenbeek ligt. De verhalen uit Genesis en Marcus krijgen de meeste pagina’s. Niet zo vreemd, want daar liggen de oerverhalen van de Schrift.
Het is een genot om deze bundel in handen te hebben. Ik laaf me weer aan de zorgvuldig gekozen taal van Ter Linden. In een enkele pennenstreek schetst hij in poëtische taal de mooiste scenes. Hier een voorbeeld uit het verhaal waarin de herdersjongen David de diep depressieve koning Saul komt opmonteren met harpmuziek:
Zo kwam David als minstreel aan het hof. En steeds wanneer de boze geest Saul kwam kwellen, sloop David stilletjes het vertrek binnen, sloeg de handen in de snaren en speelde zijn mooiste melodieën. Dan weken de nevelen in Sauls ziel, de wolken in zijn brein trokken op, de koning kon zowaar weer iets van de hemel zien, begeesterd door de muziek die opwelde uit het zingende hart van Israël.
Wat een geluk dat dit boek mijn fout komt herstellen. Het neemt niet veel ruimte in (!), maar telt wel 415 pagina’s. Ook voor ieder voor wie het oorspronkelijke werk van Ter Linden te monumentaal was een aanrader.
Beeldend kunstenaar en schrijver Miek Zwamborn woont samen met haar partner Rutger Emmelkamp (R. zoals hij in dit boek wordt aangeduid, is ook kunstenaar) op het Schotse eiland Mull. Ze doet op veelkleurige en veelvormige wijze verslag van haar ervaringen als eilandbewoonster.
Lees meerTijdens de coronacrisis schreef Willem Jan Otten in het Katholiek Nieuwsblad elke week over de Schriftlezingen die die zondag op het rooster stonden. ‘Zondagmorgen’ heet het boek waarin zijn overdenkingen werden gebundeld. Maar na die cyclus schreef hij door. Niet aan Bijbellezingen, maar aan hoe Christus ‘werkt’ in mensen.
Lees meer