The Dig

Netflix grossiert niet alleen in series, maar ook in goede films. Een voorbeeld daarvan is The Dig. Geen wereldschokkende film, maar gewoon een goed onderhoudend stuk werk met een mooi verhaal. En nog waargebeurd ook.

Het is 1939. Edith Pretty is een jonge weduwe die niet onbemiddeld is. Ze woont met haar zoontje op een groot landgoed in Suffolk, Engeland. Op dat landgoed bevindt zich een aantal opgeworpen heuvels. Ze vermoedt dat er archeologische schatten te vinden zijn. Ze weet een amateurarcheoloog te interesseren, genaamd Basil Brown. Ondanks zijn amateurstatus is hij een vakman.

Edith wil dat hij begint te graven (vandaar ‘The Dig’) in een bepaalde heuvel, maar Basil beslist anders. Al snel verandert hij van mening en kiest voor de door Edith aangewezen heuvel. Het blijkt de juiste keuze, want Basil doet de ontdekking van zijn leven. Welke, dat laat ik hier in het midden. Je moet niet alles verklappen, al zal de trailer hier beneden een tipje van de sluier oplichten.

Door het verhaal heen spelen de zorgen van Edith om haar gezondheid. Ze blijkt ernstig ziek. En de vragen die dat oproept (‘wat is de zin van het leven’, ‘wat is er na dit leven’) zullen op een bijzondere wijze vervlochten worden met de ontdekking in de heuvel.

Het verhaal wordt ook nog op andere wijze onder spanning gezet. Het wordt oorlog en die werpt zijn schaduw over Engeland. Maar ook in het klein ontstaan er spanningen. Nadat bekend wordt dat er een sensationele vondst is gedaan, wordt de regie overgekomen door experts. Zij stellen Basil, ondanks het verzet van Edith, in de schaduw van hun eigen prestige. En zo zal Basil’s rol lange tijd verdonkeremaand worden – ook in de werkelijke geschiedenis waarvan deze film met terugwerkende kracht een eerbetoon vormt van een bijzondere man.

Ik zei het al: geen wereldschokkende film. Maar gewoon een mooi verhaal, met geweldig acteerwerk. Met zulke film komen we de lockdown wel door. Al  blijft de gewone bioscoop natuurlijk onvervangbaar.