Het is een wonderlijke combinatie: de Zeeuwse singer-songwriter Tonnie Dieleman (artiestennaam: Broeder Dieleman) en Colin H. van Eeckhout, frontman van de Belgische post-metal band Amenra. Toch bundelden zij de krachten met als resultaat: het van religie doordrenkte album ‘Sober Maal’.
Ze noemen zich De Mannen Broeders. Wie een beetje is ingevoerd in protestants Nederland weet dat we dan in de meer orthodoxe hoek zitten. En jawel hoor: het album opent met ‘Alle roem is uitgesloten’, het gezang van Jan Scharp (1756-1828) dat nog in het Liedboek der Kerken stond, maar sneuvelde in het nieuwe.
Wie nu denkt dat de heren het gezang gewoon zingen, komt bedrogen uit. We worden minutenlang vergast op een ‘maal’ van donkere tonen – muziek die prima zou passen onder een onheilspellende film. Wat zeg ik? Bekijk de clip op YouTube en de muziek valt op zijn plek. Aan het eind komen dan eindelijk de gezongen zinnen. Maar dan weet je ondertussen: dit wordt geen happy-clappy-album.
De teksten ademen voor een groot deel het ernstige christendom uit de biblebelt. Maar niet uitsluitend. ‘Omer III’gebruikt een tekst van Omer Gielliet (1925-2017), beeldend kunstenaar en rooms-katholiek priester. ‘Onze Lieve Vrouwe’lijkt ook rooms-katholiek geïnspireerd, maar gaat waarschijnlijk over de overleden moeder van Colin: ‘U bent moeder / ik ben kind / uw schoot is mijn geboortegrond / uit u ben ik in vorm gegoten’. De muziek is wonderschoon, vooral door de ondersteuning van een prachtig koor. O ja, het hele album is opgenomen in een kerk. Dat is natuurlijk ook een statement.
Het mooiste nummer is ‘Grafschrift’: een tekst die de al genoemde Jan Scharp, dominee te Axel, schreef na de dood van zijn vriend en collega, de rooms-katholieke pastoor Johannes van der Walle. Het is een ontroerend lied over diepe vriendschap en grote tolerantie over kerkgrenzen heen. Met telkens het tussenspel van ‘Alle roem’.
Sommige nummers bestaan uit muziek en gesproken woord. Maar alle nummers en vooral ‘Ons Nu Voorbij’(‘broeders / zorg voor jullie zelven / ons graf nog te delven // en ons nu / sterft weg // voorbij’) ademen een diepe ernst die meer dan grenst aan het ‘memento mori’ dat we kennen uit de meest orthodoxe contreien van het christendom. De heren brengen het op een verrassend creatieve en respectvolle wijze. Maar inderdaad: een sober maal.
(Deze bespreking werd gepubliceerd in Woord & Dienst, opiniërend magazine van Protestants Nederland)
Kyshona Armstrong (artiestennaam Kyshona) is een veelzijdige vrouw. Op haar website noemt ze zich artiest, songwriter, activist, muziektherapeut en verbinder. Ze maakt het allemaal waar op haar vierde album. De rode draad op de cd wordt gevormd haar familie. Ze heeft veel aan hen te danken, vooral aan haar grootvader die een prominente rol krijgt op Legacy.