Lucinda Williams maakte nog maar twee jaar geleden indruk met haar album 'Down where the spirit meets the bone', en nu al is er een opvolger. En minstens zo uitgebreid én overtuigend. Veertien songs staan er op dit album, reden waarom er zelfs van de cd-versie een dubbelalbum van gemaakt moest worden.
The Ghosts of Highway 20 gaat over de snelweg in de staat Louisiana in het Diepe Zuiden van Amerika. Williams werd in een stad langs die weg geboren. En het blijkt een inspiratiebron voor een album dat voor mij al goed genoeg is om het Americana-album van het jaar te worden. En het is nog maar maart!
Het album bevat rauwe country-rock, maar dan zo afwisselend dat je er na veertien nummers nog geen genoeg van krijgt en de cd’s opnieuw opzet. Voor een niet te onderschatten deel is dat te danken aan de twee fenomenale gitaristen die meewerken: Bill Frisell (jazzgitarist!) en Greg Leisz. Het cd-boekje maakt je erop attent wie speelt op het recht- en wie op het linkerkanaal. Dan hoor je ineens hoe wonderschoon de heren tegen elkaar op spelen!
En dan Lucinda zelf. Ze zingt de laatste jaren alsof ze permanent dronken is, maar wat doorleefd klinkt ze! En wat een prachtige songs schrijft ze. En in wat voor tempo. Wat mij betreft is ze op de piek van haar carrière. En dat voor een 63-jarige met al zo’n staat van dienst.
‘There’s a sadness so deep’ is de openingszin van het album. En veel vrolijker wordt het niet. Uitzichtsloosheid, armoede, mislukte relaties en geweld vormen thema’s van het album. Maar dan met die specifieke couleur locale van het Diepe Zuiden. Je zou bij het beluisteren van het album dan ook het nieuwste reisboek van Paul Theroux moeten lezen (zie bespreking hier). Een betere illustratie van de stukje Derde Wereld in de VS is er niet.
Southern secrets still buried deep
Brooding and restless
Beneath the cracked concrete
I went through hell when I was younger
Deep in the well you’ll see the hunger
To find the strength i got within me
To wrestle with the ghosts of highway 20.
Wat een plaat! En wat een timing! Een paar dagen na het verschijnen van 'Blackstar' overleed David Bowie. En wat nog maar weinigen tot dan toe gezien hadden: het bleek een album te zijn waarop Bowie preludeert op zijn dood. Zo maakte de kameleontische artiest zelfs van zijn dood nog een kunstwerk.
Lees meerMartha en Lucy Wainwright zijn dochters van dezelfde vader: Loudon Wainwright III. Hij is een bekend artiest en heeft kennelijk veel van zijn gaven aan zijn kinderen meegegeven, want behalve de gezusters is ook hun (half)broer Rufus een bekend musicus. Voeg daar nog eens aan toe dat Martha de dochter is van Kate McGarricle, en het kan niet anders of er moet muziek in de familie zitten.
Lees meer