‘If Elvis is your metaphor for America, we’re about to O.D.’ Een citaat uit de bijzondere documentaire van Eugene Jarecki. En inderdaad, de regisseur brengt een analogie in beeld van de opkomst en neergang van Elvis met die van Amerika zelf. In de Rolls Royce van Elvis toert de regisseur door Amerika en neemt telkens bijzondere gasten mee. Het werd een vrolijke maar tegelijk ook deprimerende reis. Want inderdaad, Amerika is verslaafd.
Bij ons thuis werd vroeger over het verzet tijdens de oorlog gesproken als ‘de ondergrondse’. Ik had er als kind beelden bij van mensen die letterlijk onder de grond werkten. Een zelfde soort associatie kan Colson Whitehead gehad hebben bij ‘de ondergrondse spoorweg’.
De slavernij is er officieel in 1865 afgeschaft. Maar ze is nog altijd zichtbaar. Niet alleen aan de slavenhuisjes bij plantages die nu musea zijn geworden. Ze is vooral nog te merken aan de armoede en de discriminatie van het zwarte deel van de bevolking. Ik heb het over het diepe zuiden van Amerika.
Deze zomer gaan mijn vrouw en ik op bedevaart. Nee, niet naar Lourdes of Jeruzalem. Had ook gekund. Maar we gaan naar Amerika. Om precies te zijn: het diepe zuiden van de VS. Daar kwamen onze helden vandaan. Zoals misschien bekend ben ik fan van Johnny Cash. Mijn vrouw is meer van Elvis. Dus staan Nashville en Memphis op het programma.