‘If Elvis is your metaphor for America, we’re about to O.D.’ Een citaat uit de bijzondere documentaire van Eugene Jarecki. En inderdaad, de regisseur brengt een analogie in beeld van de opkomst en neergang van Elvis met die van Amerika zelf. In de Rolls Royce van Elvis toert de regisseur door Amerika en neemt telkens bijzondere gasten mee. Het werd een vrolijke maar tegelijk ook deprimerende reis. Want inderdaad, Amerika is verslaafd.
Volgende week is het veertig jaar geleden dat Elvis overleed. Het kan je niet ontgaan. Nu al lopen televisie en radio warm om het te gedenken. En duizenden fans zullen weer richting Graceland trekken, het beroemde huis van Elvis waar hij (naast zijn ouders) ligt begraven.
Wanneer je op muziekbedevaart bent, bezoek je natuurlijk ook de graven van je gestorven helden. Zo moest en zou ik naar Hendersonville, een stadje in de buurt van Nashville. Daar liggen Johnny Cash en zijn vrouw June Carter begraven.
‘I have gone from rags to riches,’ zong Bob Dylan – ‘Uit de goot klom ik naar rijkdom.’ Maar als dat voor iemand geldt was het Elvis Presley. In juni reisde ik én naar zijn geboorteplaats én naar Graceland. Een groter contrast is er niet.
Deze zomer gaan mijn vrouw en ik op bedevaart. Nee, niet naar Lourdes of Jeruzalem. Had ook gekund. Maar we gaan naar Amerika. Om precies te zijn: het diepe zuiden van de VS. Daar kwamen onze helden vandaan. Zoals misschien bekend ben ik fan van Johnny Cash. Mijn vrouw is meer van Elvis. Dus staan Nashville en Memphis op het programma.