Afgelopen zaterdag ging bij ons de tv aan voor de uitvaart van prins Philip. We keken op NPO. Veel gekakel en geschakel: gekakel in de studio en geschakel met de correspondent in Engeland. Ondertussen een split screen met de verslaggevers en de ceremonie op het veld van Windsor. ‘Zet ‘m eens even op de BBC,’ vroeg ik aan eega Vera.
Nog een paar maanden en ik ga met pensioen. Even daarvóór verhuizen we. Naar een aanmerkelijk kleiner huis. Dat kan gemakkelijk, want we wonen nu te groot. Maar ja, hoe groter je huis, hoe meer spullen je hebt. Dat wordt dus ruimen geblazen.
‘Covid-19 is slechts een amuse. De geboorte van dit virus houdt rechtstreeks verband met de manier waarop wij met onze wereld omspringen’ – ziedaar de kernzin van een viertal essays dat Ramsey Nasr, veelzijdig kunstenaar, tijdens de coronacrisis schreef. Het boek is een vlammend en zelfs meeslepend betoog dat het anders moet. Want één ding is duidelijk: de coronacrisis kan niet worden losgezien van de klimaatcrisis.